Wielu zna tę sytuację, gdy ból w dolnej części pleców gwałtownie pojawia się z powodu nieudanego przechylenia lub obrotu tułowia. Ale czasami ten ból jest tak namacalny, że musisz pozostać nieruchomy i pozostać w niewygodnej pozycji. Jeśli spróbujesz się wyprostować lub po prostu zaczniesz się poruszać, ból pojawi się ponownie. Tak może rozpocząć się osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego.
Co powoduje wystąpienie tej choroby? Najczęstszą przyczyną jest nieproporcjonalny rozkład obciążeń kręgów. Oto prosty przykład:
Znaczna część ludzi prowadzi głównie siedzący tryb życia. W rezultacie niektóre mięśnie są całkowicie nieaktywne, podczas gdy inne, wręcz przeciwnie, są stale w stanie napięcia. Oznacza to, że okazuje się, że napięcie mięśniowe nie jest prawidłowo rozłożone. To z kolei prowadzi do tego, że określone obszary kręgosłupa są poddawane znacznie większym obciążeniom niż jest to konieczne.
Nasz kręgosłup jest tak skonstruowany, że może wytrzymać przez pewien czas kolosalne obciążenia. Ale ta zdolność objawia się z reguły w pojedynczych przypadkach. Gdy przeciążenie jest stałe, krążki międzykręgowe odczuwają znaczny nacisk i ostatecznie zaczynają wystawać między kręgami (to znaczy tworzą się przepukliny). Dodatkowo uszkodzenie krążków międzykręgowych prowadzi do ucisku nerwów rdzeniowych, co skutkuje tzw. Zespołem korzeniowym. Wreszcie chory obszar pleców staje się ograniczony w ruchomości, osoba odczuwa ból i dyskomfort.
Objawy choroby
Najczęstszym objawem osteochondrozy lędźwiowej jest tępy ból w dolnej części pleców. W niektórych przypadkach ten ból promieniuje do nóg.
Dodatkowo pacjenci skarżą się na bóle nóg, których doświadczają przy podnoszeniu dużych ciężarów, a także przy kaszlu czy kichaniu, przy zmianie pozycji ciała, zwłaszcza po długim pobycie w jednej pozycji.
Zaostrzeniu osteochondrozy towarzyszą objawy, takie jak niezdolność do wykonywania niepotrzebnych ruchów i przeciążenie mięśni kręgosłupa. Pod wpływem zimna może pojawić się tzw. Lumbago, czyli ostry ból w dolnej części pleców.
Inne objawy choroby obejmują:
- pojawienie się gęsiej skórki i mrowienia stóp;
- brak wrażliwości ud, nóg i pośladków. W rzadkich przypadkach - także w stopie;
- skurcze tętnic w stopach (aż do zaniku tętna), uczucie chłodu w nogach;
- naruszenie pocenia się;
- występowanie suchej skóry i jej złuszczanie w miejscach lokalizacji bólu. Możliwa utrata wrażliwości.
Inne objawy są typowe dla przypadków, w których osteochondroza jest związana z uszczypnięciem rdzenia kręgowego:
- Brak oddawania moczu i kału;
- Nieprawidłowa wrażliwość narządów płciowych lub pęcherza.
Na koniec należy zwrócić uwagę na dodatkowe objawy wynikające z niestabilności kręgów:
- u mężczyzn naruszenie potencji działa jak znak;
- u kobiet - problemy z jajnikami, macicą i przydatkami.
Leczenie osteochondrozy lędźwiowej
Leczenie omawianej choroby ma na celu:
- eliminacja czynników wpływających na nerwy rdzeniowe;
- przywrócenie pełnej aktywności fizycznej;
- eliminacja wszystkich pojawiających się zmian patologicznych.
Wszystkie te zadania są rozwiązywane na każdym etapie leczenia osteochondrozy, w wyniku czego osiągany jest wspólny cel - całkowite wyleczenie pacjenta.
Istnieją 4 etapy leczenia, z których każdy rozważymy.
Pierwszym etapem jest zapewnienie opieki medycznej mającej na celu wyeliminowanie dolegliwości bólowych. Taka pomoc jest świadczona w każdej placówce medycznej, ale może być również udzielana niezależnie. Mowa o przyjmowaniu koktajli znieczulających, stosowaniu okładów i wcierania.
W drugim etapie trwa już leczenie objawowe, podczas którego stosuje się blokady przeciwbólowe i wstrzykuje leki rozszerzające naczynia krwionośne, np. Baralgin lub roztwór kwasu nikotynowego. Stosowane są również leki odwadniające.
Można tu również zastosować chirurgiczne metody leczenia. Obejmują one:
- dekompresja zwężonych naczyń, nerwów;
- usunięcie przepukliny;
- eliminacja blizn, zrostów i narośli kostnych - wszystko, co powoduje ból;
- stosowanie protetyki krążków międzykręgowych;
- zapewnienie unieruchomienia dotkniętych kręgów.
Długość okresu rehabilitacji zależy od rodzaju interwencji chirurgicznej. Obecnie szeroko rozpowszechnione są mało traumatyczne interwencje laserowe, gdy mikro-nacięcie wykonuje się za pomocą technologii laserowej. W takich przypadkach rehabilitacja trwa tylko kilka dni.
Trzeci etap to leczenie neurologa. Na tym etapie określa się konkretną postać i stadium osteochondrozy, wprowadza się hormony długo działające i zaleca się odpowiednią terapię. I zaraz po tym etapie przechodzą do kolejnego, czwartego, w ramach którego przywracane są utracone funkcje.
Ćwiczenia fizyczne
To właśnie gimnastyka lecznicza determinuje treść czwartego etapu leczenia osteochondrozy. Ogólnie rzecz biorąc, ćwiczenia są najskuteczniejszą metodą eliminowania powstałych zakłóceń. Oczywiście osiągnięcie pozytywnego wyniku jest możliwe tylko wtedy, gdy regularnie wykonujesz odpowiedni zestaw ćwiczeń. Jako przykład podamy jeden z możliwych kompleksów:
Ćwiczenie 1
Pozycja wyjściowa: połóż się na płaskiej i stabilnej powierzchni (na plecach) i połóż dłonie po bokach ciała.
Działanie: Wygnij plecy i spróbuj maksymalnie rozciągnąć kręgosłup.
Ilość: powtórz ćwiczenie co najmniej 5-6 razy.
Ćwiczenie 2
Pozycja wyjściowa: podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu.
Czynności: wyciągnij ręce do góry i zacznij się gładko rozciągać. Staraj się nie nadwyrężać pleców.
Ilość: wystarczą 3-4 powtórzenia.
Ćwiczenie nr 3
Pozycja wyjściowa: połóż się na brzuchu i opuść ramiona po bokach.
Działanie: zaokrąglij plecy, jednocześnie napnij ramiona. Rozciągnij w ten sposób kręgosłup.
Ilość: najlepiej wykonać ćwiczenie co najmniej 5 razy.
Ćwiczenie 4
Pozycja wyjściowa: podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu.
Czynności: wykonuj płynne skręty dolną częścią ciała (najpierw w lewo, potem w prawo). Jednocześnie staraj się trzymać plecy płasko na podłodze.
Kwota: najlepsza opcja to 3-4 powtórzenia.
Dlatego w trakcie leczenia osteochondrozy lędźwiowej ważne jest, aby zidentyfikować wszystkie oznaki choroby, dokładnie je zbadać i zapewnić odpowiedni efekt, w tym poprzez wykonywanie ćwiczeń gimnastycznych.